Testuję wytrzymałość manekina w Minecraft

Witajcie, przyjaciele sześcianów! Dziś postanowiłem zrobić coś całkowicie szalonego. Od momentu pojawienia się manekinów NPC w Minecraft 1.21, słyszałem wiele rozmów o tym, jakie są «żywe» i «realistyczne». I wtedy pomyślałem: «Jak bardzo są realistyczne? Czy mogą... mnie zastąpić?» Tak narodził się wielki eksperyment: ja kontra mój plastikowy sobowtór. Kto jest lepszy? Sprawdźmy!

Runda 1: Konkurs piękności

Najpierw stworzyłem swojego klona. Komenda, odrobina magii z tagami NBT i oto jest — stoi, przystojniak. Założyłem na niego moją najlepszą diamentową zbroję (tę z «Ochroną IV», którą oszczędzałem na walkę ze smokiem). Sam założyłem to samo. Stanęliśmy obok siebie.

Szczerze mówiąc, z zewnątrz trudno było nas odróżnić. Manekin stał w dumnej pozie, którą mu nadałem — ręka na biodrze, głowa lekko przechylona. Wyglądał pewnie, może nawet zbyt pewnie. Spróbowałem naśladować jego pozę. I wiecie co? Zaczęły mnie boleć plecy. Dosłownie po minucie. Manekin natomiast stał jak wryty. Nieruchomy, idealny... i trochę przerażający.

Wynik: Punkt dla manekina za wytrzymałość i fotogeniczność. Ja idę rozprostować kości.

Runda 2: Test wytrzymałości

Kolejny etap — przetrwanie. «A co, jeśli zaatakuje nas creeper?» pomyślałem. Eksperyment to eksperyment! Przywołałem zielonego kolegę w bezpiecznej odległości. Naturalnie, pobiegł prosto na mnie, całkowicie ignorując mojego bezdusznego sobowtóra. Ja, jako doświadczony gracz, uciekłem, a potem zręcznie rozprawiłem się z nim mieczem.

A manekin? Cóż, manekin nawet nie drgnął. Creeper mógłby wybuchnąć tuż pod jego stopami, a on nadal stałby w swojej wyniosłej pozie. To było coś niesamowitego. Z jednej strony — odwaga. Z drugiej — całkowity brak instynktu samozachowawczego.

Wynik: Punkt dla mnie! Za umiejętność przetrwania i nie stanie jak słup, gdy zbliża się chodzący TNT.

Runda 3: Interakcja społeczna

Postanowiłem sprawdzić, jak zareagują na nas mieszkańcy wioski. Mój plastikowy «ja» i ja udaliśmy się do najbliższej wioski. Podszedłem do mieszkańca, handlowałem, wymieniłem pszenicę na szmaragdy. Wszystko jak zwykle.

Potem popchnąłem manekina w stronę innego mieszkańca. Reakcja? Żadna. Mieszkaniec po prostu go ominął, jakby to był dziwnie postawiony płot. Mój sobowtór stał samotnie na środku placu wioski, podczas gdy dzieci-mieszkańcy biegały wokół niego, bawiąc się w berka. Całkowicie go ignorowali. Nawet zrobiło mi się go trochę żal.

Wynik: Kolejny punkt dla mnie! Umiejętność handlu i bycia częścią społeczeństwa — to nie przelewki.

Wnioski końcowe

Wynik to 2:1 dla mnie! Tak, wygrałem. Ale szczerze mówiąc, ten eksperyment pokazał coś ważnego. Manekin NPC to idealna wersja mnie. Zawsze wygląda świetnie, nie boi się niebezpieczeństw (bo ich nie rozumie) i nie musi jeść. Ja natomiast jestem żywy, niespokojny, czasem niezdarny, ale zdolny do interakcji ze światem.

Manekiny to fantastyczne narzędzie do tworzenia historii i dekoracji. Mogą być bohaterami, strażnikami, handlarzami — kimkolwiek w naszych zamrożonych scenach. Ale nigdy nie zastąpią prawdziwego gracza. I może to jest ich największy urok. Nie są naszymi rywalami, lecz pomocnikami w kreatywności.

Teraz idę zdjąć z niego moją zbroję. Bo szczerze mówiąc, wygląda w niej lepiej ode mnie. Do zobaczenia w świecie bloków.