Sadece oyma reçineli tuğlalardan inşa ediyoruz. Minecraft'ta beynim hayatta kalacak mı?

Hey, merhaba küp severler! Dürüst olmak gerekirse — böyle bir şey söyleyeceğimi hiç düşünmezdim, ama bugünkü deney neredeyse aklımı tatile gönderdi. Hatırlıyor musunuz, 1.21.4 güncellemesindeki oyma reçineli tuğlaların ne kadar harika olduğundan bahsetmiştim? İşte... bu düşüncenin ardından aklıma gelen ilk şey: ya bunlarla sadece bir köşe ya da vurgu değil, tamamen bir bina inşa etmeyi denesem? Sadece onlar, başka bloklara hiç yer yok. Açıkçası, bu ya yılın mimarına meydan okuma ya da tam bir başarısızlık başvurusu gibi geliyordu.

O anda birisi yüzümü görseydi, kesinlikle heyecan ve ciddi bir endişe karışımını ifade ediyordu. Ama ben bir blog yazarı ve deneyciyim, korkuya yer yok! Her şey başladı.

Aşama 1: "Bu duvarları ben mi yapacağım?!"

Temeli döşemeye başlıyorum — dürüst olmak gerekirse, bu keyif kısa sürdü. İlk birkaç sıra: “Ne kadar güzel!” Ama sıra duvarlara geldiğinde, arkadaşlar, gözlerim bu acımasız desen yüzünden farklı yönlere kaymaya başladı. Sanki tuğlalar bazen bana gizemli gözleriyle gerçekten göz kırpıyordu! Cidden, yirmi dakika sonra bu tuğla yaratıklarının Minecraft dünyasından çıkıp odama zıplayacakmış gibi hissetmeye başladım.

O anda düşündüm: Eğer “Görsel bir flaşmobu atlat” diye bir başarı olsaydı — otomatik olarak kazanırdım. Mizahi bir tavsiye: papatya çayı — böyle inşaat ritüelleri için olmazsa olmaz. Kendi deneyimimle onaylıyorum!

Aşama 2: "Tekdüzelik, beni yedin..."

Deneyin ölçeği yüksek olsun diye (kelimenin tam anlamıyla) bir kule inşa etmeye karar verdim. İşte o zaman anladım — gerçek sınav bu. Zemin, duvarlar, tavan… birkaç dakika içinde bu altın rengi kütle benim için bir tür labirent gibi oldu. Kendi dekorasyonlarımda ciddi anlamda kayboldum! Her şey birbirine karışıyor — ışıkla oynamazsanız hiçbir çeşitlilik belirtisi yok.

Ama! Aydınlanma aniden geldi. Tuğlaları farklı yönlere çevirip ışığa göre denediğimde fark ettim: bloklar ışığı farklı şekilde yansıtıyor! Bazı yerlerde desen daha parlak, bazı yerlerde daha koyu — işte burada derinlik ve stil gibi bir şey ortaya çıktı. Bu durum durumu yüzde yüz kurtarmadı, ama tasarımcı egom en azından biraz keyif aldı.

Aşama 3: Ciddi itiraflar ve samimi sonuç

Ve işte — eserim tamamlandı. Saf oyma tuğlalardan yapılmış kule parlıyor… evet, “parlıyor” — bu hafif bir ifade. Görünüşü, alternatif bir boyuttan bir portal açılmış ve oraya mimari bir harika fırlatılmış gibi. Güzel görünüyor (buna gerçekten itiraz edemem), ama bunun ne faydası var? Pratiklik — ekmek çubuklarından yapılmış mobilya seviyesinde.

Dürüst olmak gerekirse: oyma reçineli tuğlalar — vurgu için harika! Herhangi bir duvarı, herhangi bir sütunu süsler, köşeyi gerçekten benzersiz kılar. Ama her şeyi onlardan yapmak — bu fazla. Tüm şeker paketini bir kerede yemek gibi. İlk başta inanılmaz derecede ilginç, sonra zor, en sonunda ise normal bir çorba istiyorsunuz.

Benim kararım, “10 üzerinden 10 — benim fikrim, ve nokta” seviyesinde öznel: Deney duygu, kahkaha ve tüyler ürperten tuğla desenleri içindi. Ama kimseye böyle bir şeyi tekrar etmesini tavsiye etmem. Bu blokları evinizde sihir ve çekicilik için kullanmak daha iyi. Tüm duvarlar için başka bir malzeme yarışsın!

Aranızda böyle bir meydan okumayı tekrar etmeye cesareti olan var mı? Cidden, deneyin — birlikte gülelim ve mimari keşiflerinizi tartışalım! Yorumlarda paylaşın ya da “Tek bir bloktan en sıra dışı yapı” yarışması düzenleyelim.

Görüşmek üzere! Gözleriniz yapılarla mutlu olsun ve ilham, benimki gibi stres testleri sunmasın!