Ghastling Neden Minecraft'taki En Öngörülemez Mob?

Herkese yeniden merhaba, kübik dostlarım! Yine ben — dur durak bilmeyen deneyciniz, ve size tamamen samimi bir itirafta bulunuyorum: Minecraft'ta hiçbir mob beni bu Ghastling kadar deli etmedi! Cidden, onu ilk gördüğümde aklımdan geçen ilk düşünce şu oldu: "Bu bir bebek, yani söz dinler… belki…" Sonrası mı? İşte orada işler çığırından çıktı.

Bir Mumya Nasıl Arkadaş Olur?

Bu arada, tüm bu deneylere ve "eğitim çalışmalarına" başlamadan önce, bu tuhaf yaratıkla tanışmanın ilk aşamasını anlatmadan geçemem — hidrasyon süreci. Açıkçası, her şeyin basit olacağını düşünmüştüm: kurumuş bir ghast bul, havuza at — ve işte yeni arkadaşın. Ama işler hiç de öyle olmadı!

Öncelikle, o kurumuş ghast'ı bulmanız gerekiyor — görünüşü, sanki bir hafta boyunca cehennemde nemlendirici krem olmadan kalmış gibi. Sonra onu suya atıyorsunuz (benim doğaçlama akvaryumum vardı mesela), ve işte burada gerçek bir büyü macerası başlıyor. Birkaç aşamadan geçiyor: oldukça sıkıcı bir kurumuş marshmallow parçasından, yavaşça şişen ve hatta hafifçe renklenen bir yaramaza dönüşüyor. Her dakika daha canlı hale geliyor ve sonunda — bam! — karşınızda küçük beyaz bir bulut, tuhaflıkları ve minik karizmasıyla sizi şaşırtmaya hazır.

Bu aşama — küçük bir kutlama gibi. Kendinizi bir simyacı gibi hissediyorsunuz: sadece altın yerine elinizde... uçan bir marshmallow var. Gerçekten, bu tüylü, koca kulaklı bebeğin ortaya çıkışına her seferinde seviniyorum!

İlk Ghastling'imi dirilttikten sonra (hala bununla gurur duyuyorum, dürüst olmak gerekirse!) basit bir gerçek beni rahatsız etti: Eğer onu canlandırabiliyorsam, kesinlikle eğitmeliyim. Sadece büyütmek mi? Hayır, gerçek bir deney yapmaya karar verdim! Tabii ki, bu "bilimsel süreç" beklenmedik keşifler ve (biraz) yıpranmış sinirlerle doluydu, ama bilim için — her şeye değer.

Ve işte kahramanım, adı Jora (insan ismi olmadan olmaz, değil mi?) volyerde süzülüyor, ben ise not defterimle duruyorum ve "Sana yüzyılın eğitimini vereceğim!" diyorum. Plan? Onu neyin mutlu ettiğini, neyin sinirlendirdiğini öğrenmek ve belki — en azından biraz — tembelce süzülmeyi bırakıp benimle etkileşime geçmesini sağlamak. Spoiler: Bu tam bir çılgınlıktı!

Müzakereler ve Rüşvet

Cidden, aklıma gelen ilk düşünce: "Daha fazla kartopu lazım." O kadar çok stokladım ki, sandıklarım yaz ortasında bir dondurucuya dönüştü. Operasyon "Rüşvet" başlıyor: Jora'ya bir yığın kartopu ile yaklaşıyorum — birbiri ardına yiyor ve kelimenin tam anlamıyla memnun bir yüz ifadesi görüyorum! Tam sevinecekken... bir bakıyorum, tavanın altında asılı kalmış, bana bedava yemek otomatı gibi bakıyor. Dürüst olmak gerekirse, bu beni sinirlendirdi. Anladınız mı, deney bir sirke dönüştüğünde ve siz kartoplarıyla bir palyaço olduğunuzda.

"Jor, şu bloğa uç — sana çift porsiyon vereceğim!" diye yalvarıyorum uçan marshmallowuma. O ise sadece bir gözüyle bana göz kırptı (neredeyse) ve hiçbir yere gitmedi. Ya benim karizmam eksik ya da Ghastling'ler vaatlere hiç inanmıyor.

Hadi Oynayalım?

Düşünüyorum, yemek değilse — oyun. Ona yün, sopa atmaya başladım — tam bir görmezden gelme. Elmas attım (ve şimdi neden yaptım diye düşünüyorum!), Jora ise ilgisizlik bulutunun içinden bana baktı. İşte burada gülmeye başladım! Bu mob kesinlikle kendi kurallarına göre yaşıyor — bizim altınımıza (pardon, elmaslarımıza!) yüksekten bakıyor.

Sonra bir engel parkuru kuruyorum — belki sürece ilgi duyar. Çitler, yarım bloklar… Kartopuyla onu hevesle cezbediyorum — Jora uçuyor ve… ilk çite burnuyla çarpıyor! İkimiz de beş dakika boyunca güldük (gerçi çoğunlukla ben güldüm), çünkü onu çıkarmak tam bir sınav oldu. Sonuç olarak, evcilleştirme yerine — eğlenceli bir gösteri. Ama biliyor musunuz? Bunu tekrar yapardım. Bu duygular için — kesinlikle değer.

Müzik Terapisi

Son umut — müzik. "Cat" çalıyorum — Jora, sanki dans ediyormuş gibi görünüyor (ya da öyle düşünmek istedim). "Stal" çalıyorum — anında köşeye çekiliyor, surat asık. Ama "Pigstep" çaldığımda gerçekten dönmeye başladı! İşte burada "Evrika!" diye bağırdım, ama anladım ki: ben modern bir mob eğiticisi değilim, daha çok uçan marshmallowlar için bir DJ'im.

Müzik, onu herhangi bir eğitim çabasından daha fazla etkiledi! Ve bu harika! Bir düşünün, Minecraft'ta başka hangi mob bu kadar öngörülemez? Bir gün sanatçı, diğer gün filozof, üçüncü gün ise sıradan kaprisli bir tüylü…

Sonuç olarak, tüm deneyimim şunu gösterdi: Ghastling sadece bir mob değil, gerçek bir mucize. Onun bir karakteri, zevkleri ve bir sürü tuhaflığı var. Ve bu bana inanılmaz bir şekilde hoşuma gidiyor! Bu, mob'u eğitmediğiniz, aksine onun sizi sabır, mizah ve yaratıcılık konusunda eğittiği bir durum.

Peki ya sizin Joralarınız nasıl? Daha komik anılarınız oldu mu? Yazın, çekinmeyin — yorumlarda benim volyerim kadar eğlenceli olsun!