Operasyon "Tahliye": Minecraft'ta bir baskını kandırmaya çalışmam

Herkese merhaba, macera arayanlar ve Minecraft'ın kendi kendine öğrenen mühendisleri!
Samimi olmak gerekirse, bazen kafamda öyle çılgın fikirler doğuyor ki, kendime bile şaşırıyorum. Çiftlik kurdum, hasat yaptım, işlerimi hallettim ve birden — bam! — aklıma ilk gelen şey: "Ya eğer...". İlk tepki — bu saçmalık, ikinci tepki — denemeliyim! İşte böylece yüzyılın deneyimim doğdu.

Deliliğe ilk adım

Durum birçok kişiye tanıdık: bir baskını savunmaya gidiyorum, köylüler evlerinde koşturuyor, yağmacılar deli gibi etrafta dolanıyor… Daha ne kadar sürecek? Açıkçası, sürekli başı belaya giren bu zavallıları kurtarmaktan yoruldum. Ve o an aklıma bir fikir geldi: Köyde kimse kalmazsa, belki baskın da olmaz? Kimisi roket yapmak ister, benimse hayalim — tüm köylüleri tatile göndermek!

Yüzyılın inşası

Plan anında oluştu ve o kadar "dahiceydi" ki, kendimi alkışlamamak için zor tuttum.

• Redstone otomasyonu ile muhteşem bir demiryolu inşa ediyorum.
• Baskın sırasında tüm köylüleri yakalayıp (bazen kelimenin tam anlamıyla iterek) vagonlara bindiriyorum.
• Sihirli kolu çekiyorum — tüm köy, sorunlardan uzak bir tatil beldesine doğru yola çıkıyor.
• Bir gözlemci olarak oturup Mojang'ın baskını başarısız saymasını bekliyorum!

Yalan söylemeyeceğim — bu gerçekten inanılmaz bir şeydi! İlk başta heyecan: bir sürü ray, düğme, duman ve panik. "Kıyamet İstasyonu"! Her ev — kendi kalkış noktası. Gerçekte ise köylüleri vagonlara bindirmek, ender ejderhasını avlamaktan daha büyük bir görev çıktı: kimisi direniyor, kimisi sadece etrafta koşuyor ve gitmek istemiyor... Bir noktada kendimi, "Baskından Uzak" trenine bilet dağıtan bir taşra şefi gibi hissettim.

Beklenen sonuç

Gerçek an geldi çattı. Her şey senaryoya uygun: "Kötü Alamet" etkisini kaldırdım, baskın başladı, kolu çektim... ve köylülerim trenle gün batımına doğru yol aldı. Oturmuş, dahiyane planıma sevinirken — tam bir kaos. Yağmacılar geldi, durdu ve neden geldiklerini unutmuş gibi görünüyorlar. Baskın çubuğu neşeyle yanıp sönüyor — iptal yok. Duygularım doruktaydı: bir yanda hayal kırıklığı, diğer yanda kahkahalarımı tutamıyorum! Açıkçası şok oldum: Mojang, benim gibi yaratıcı oyuncuları hiç düşünmediniz mi?

Kendi kişisel sonucum

Minecraft bir kez daha gösterdi: Deney çılgınca görünse bile — denemeye değer, çünkü daha kötü olmayacak!
Sistemim, köylüleri "taşımak" için orijinal bir yönteme dönüştü (turlar düzenlenebilir), bu gelecekte işe yarayabilir, ancak baskınlar için — bir çözüm değil. Bazen en çılgın fikirler, kurallara uygun zaferlerden daha fazla neşe getirir. Peki ya siz ne dersiniz? Sizin de böyle başarısız ama unutulmaz deneyimleriniz oldu mu? Deneyimlerinizi paylaşın — böyle hikayelere bayılıyorum!