Minecraft'teki mankeni dayanıklılık açısından test ediyorum

Herkese merhaba, küp dostlar! Bugün tamamen çılgın bir şey yapmaya karar verdim. Minecraft 1.21'deki NPC mankenleri çıktığından beri, onların ne kadar «canlı» ve «gerçekçi» olduğuna dair birçok konuşma duydum. Ve aklıma şu soru geldi: «Ne kadar gerçekçiler? Beni... yerime geçebilirler mi?» Böylece büyük bir deney doğdu: ben ve plastik ikizim karşı karşıya. Kim daha havalı? Hadi öğrenelim!

1. Tur: Güzellik Yarışması

İlk iş olarak kendi klonumu yarattım. Bir komut, biraz NBT etiketi büyüsü ve işte karşınızda — yakışıklı bir şekilde duruyor. Ona en iyi elmas zırhımı giydirdim (Ejderha avı için sakladığım «Koruma IV» büyülü olan). Aynı zırhı kendime de giydim. Yan yana durduk.

Dürüst olmak gerekirse, dışarıdan bakıldığında ayırt etmek zordu. Manken, ona verdiğim gururlu pozda duruyordu — el kalçada, baş hafif eğik. Kendinden emin görünüyordu, hatta fazla. Onun pozunu taklit etmeye çalıştım. Ve biliyor musunuz? Sırtım tutuldu. Kelimenin tam anlamıyla bir dakika içinde. Manken ise taş gibi duruyordu. Hareketsiz, kusursuz... ve biraz ürkütücü.

Sonuç: Dayanıklılık ve fotogeniklik için puan mankene gidiyor. Ben ise kemiklerimi esnetmeye gidiyorum.

2. Tur: Dayanıklılık Testi

Sıradaki aşama — hayatta kalma. «Ya bir creeper bize saldırırsa?» diye düşündüm. Deneyse deney! Güvenli bir mesafede bir yeşil dostumuzu spawnladım. Doğal olarak bana doğru koştu, ruhsuz ikizimi görmezden geldi. Ben, deneyimli bir oyuncu olarak, kaçtım ve ardından kılıcımla onu ustaca hallettim.

Manken mi? Manken hiçbir şey yapmadı. Creeper tam ayaklarının dibinde patlasa bile, o hala o havalı pozunda duracaktı. Bu gerçekten ilginçti. Bir yandan — korkusuzluk. Diğer yandan — tamamen hayatta kalma içgüdüsünden yoksunluk.

Sonuç: Puan bana! Hayatta kalma becerisi ve üzerine gelen bir TNT yığınına karşı hareketsiz durmama yeteneği için.

3. Tur: Sosyal Etkileşim

Köylülerin bize nasıl tepki vereceğini test etmeye karar verdim. Plastik «ben» ile birlikte en yakın köye gittik. Bir köylüye yaklaştım, ticaret yaptım, buğdayı zümrütle takas ettim. Her zamanki gibi.

Sonra mankeni başka bir köylüye doğru ittim. Tepki? Sıfır. Köylü, onu garip bir şekilde yerleştirilmiş bir çitmiş gibi görmezden gelerek yanından geçti. İkizim, köy meydanının ortasında yalnız başına dururken, köylü çocuklar etrafında saklambaç oynuyordu. Onu tamamen görmezden geldiler. Hatta biraz üzüldüm.

Sonuç: Yine puan bana! Ticaret yapma ve toplumun bir parçası olma becerisi — şaka değil.

Sonuçlar

Skor 2:1 benim lehime! Evet, kazandım. Ama dürüst olmak gerekirse, bu deney önemli bir şeyi gösterdi. NPC manken, benim mükemmel versiyonum. Her zaman harika görünüyor, tehlikelerden korkmuyor (çünkü onları anlamıyor) ve yemek yemesi gerekmiyor. Ben ise — canlı, telaşlı, bazen sakar, ama dünyayla etkileşim kurabilen biriyim.

Mankenler, hikayeler ve dekorasyonlar yaratmak için harika bir araç. Onlar, donmuş sahnelerimizde kahramanlar, muhafızlar, tüccarlar — her şey olabilir. Ama asla gerçek bir oyuncunun yerini alamazlar. Ve belki de bu, onların en büyük cazibesi. Onlar bizim rakiplerimiz değil, yaratıcılığımızda bize yardımcı olan araçlar.

Şimdi gidip zırhımı ondan çıkaracağım. Çünkü dürüst olmak gerekirse, o zırh içinde benden daha iyi görünüyor. Blok dünyasında görüşmek üzere.